Doorgaan naar hoofdcontent

7 keer pech in Madrid!


Het is godgeklaagd hoeveel pech een mens kan hebben tijdens een citytrip. Ook wij bleven he-le-maal niet gespaard... Ik vertel er u alles over!

Stel u eens even voor...

Je kijkt al een hele week uit naar de safety instructions van de stewardessen. Als je op de vertrekdag je kont in de vliegtuigzetel vlijt, je Feeling klaarlegt en je gsm op vliegtuigstand zet, krult je mond zich tot een lach. Je ziet het zitten. Maar ook in de vliegtuigwereld heeft de tijd niet stilgestaan: stewardessen zijn gedegradeerd tot drankjesverkopers en een grappig filmpje met de stem van Ray Cokes vertelt je wat te doen bij een acuut zuurstoftekort...
Pech!

Je schuift zo tegen tienen aan het ontbijtbuffet aan. Je bent uitgeslapen, hebt uitgebreid gedoucht en ruikt al heerlijk naar zonnecrème. Het buffet is royaal en is zo gevarieerd dat je de komende vijf dagen élke ochtend iets anders zal kunnen eten. Net op het moment dat je dit bedenkt, merk je dat het laatste spiegeleitje op is en je dus alleen nog maar keuze hebt tussen roerei, hard- en zachtgekookt ei. Of dat je 4 lange minuten zal moeten wachten op het volgende spiegelei.
Pech!

Je kan extreem goed tegen de hitte. Bij temperaturen richting 40 graden plan je een wandeling in de schaduw te maken. Maar de zon brandt ongenadig. Je moet er zelfs ter plaatse een zonnebril voor kopen... Een streep door je rekening!
Pech!

Je draagt je favoriete short omdat -ie zo zacht is, zo lekker zit, met zoveel verschillende shirts te combineren is en -bovenal- heel hip is. Op dag 3 besef je dat je er door de warmte zo hard in gezweet hebt, dat je de dag erna een rokje of jurkje zal moeten dragen.
Pech!

Om het comfort van hun terrasgasten te vergroten, rusten Madrileense restauranthouders hun parasols uit met een systeem dat om de twee minuten een lichte nevel over de gasten spuit.
Jij zit te smullen van patatas bravas, mejillones à la plancha, een portie crocettas, naar look geurende gamba's en home made pulpo en om de 2 minuten krijg je zo'n frisse nevelgeut in je nek.
Pech!

Je kiest naar goeie gewoonte 6 tapas en smult met grote ogen. Een zalige cocktail vergezelt je uitgebreid samengesteld buffetje. Alleen... bijna was je gestikt in de graat van één van je hapjes...
Pech!

Je zit aan de rooftop pool te nippen van je cocktail en geniet van het zicht over de daken van je vakantiebestemming. Je smeert je regelmatig in, leest wat in een rondslingerend tijdschrift, luistert stiekem naar de gesprekken tussen Engelse schoolmeiden en rangschikt de voorbijkomende vakantiegangers volgens sympathie en voorkomen. Tot plots vier Spaanse twintigers net voor je strandstoel hun handdoek uitspreiden. Je uitzicht wordt voor een vierde bezoedeld!
Pech!

Wij waren natuurlijk aangedaan door zoveel miserie in zo'n korte tijd. Toch slaagden we erin onze pech door te spoelen, met home made ice tea, mocktails, liters fanta lémon en af en toe eens een spuitwatertje.
En na zoveel onverwachte tegenslag vonden we dat we elke dag wel een crèmetje verdiend hadden. Eentje van drie bollen.












Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!