Doorgaan naar hoofdcontent

Tir Canard & the naked ducks

De broers Bruno ("Welke Bruno? Bruno van 't geefplein?" "Ja, die Bruno!") en Ivo ("Welke Ivo?" "Ewel, Bruno z'n broere!") van Cirque de la Lune bedachten laatst een nieuwe act waarmee ze op menig feest de temperatuur willen doen stijgen...
Na Man werpt Mes, Man eet Fles en het Whonderbaarlijk Fenomeen met legendarische personages als Bill W Bil en Amar Fromazerbeidjan is het nu tijd voor ... (BOEM!PAUKENSLAG!) Tir Canard... een crazy en oplevenendoodgewaagde mengelmoes van een old fashioned schietkraam en vrolijk eendjesvissen...

Omdat er nogal wat eendjes nodig bleken en het hele eendjeskraam gevuld moest worden -en naakte eenden tussen ons gezegd en gezwegen ook maar naakte eenden zijn- mochten wij er enkele voorzien van poten, oren en gepaste baadkledij. Tussen zijn tanden door liet Bruno zich nog ontvallen dat het kinky mocht zijn. Eenden voor volwassenen... I kind you not.

Ik had dat in een overmoedig moment als activiteit voor een doordeweekse regennamiddag voorzien, maar toen ik er zelf eens eend/tje uitprobeerde, bleek dat toch allemaal niet zo simpel. (En kinky? Met mijn kinders? Euh...) Zonder overleg met de achterban die ik op vrolijke dagen Het Nest maar op mopperdagen als deze ook gewoon bij hun naam noem, zette ik mij vanmiddag in de zon voor het betere versierwerk. Een beetje in 'n du(c)k, maar kom...

Van links naar rechts heten deze kleurrijke dames en heren Love me tinder, Prison duck, Skully en Badman en het spreekt voor zich dat ik erg genoten heb van de styling van dit pluimvee.

(Dat ik er zwartgevlekte billen aan overhield, is een goed bewaard geheim... 't Mocht kinky zijn, weetje wel...)


Reacties

  1. super en merci hé!
    dat van die billen onthouden we voor een volgende act :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!