Doorgaan naar hoofdcontent
Ik was een fladderkind, dat van vriendengroepje naar vriendengroepje fladderde, maar nooit echt een 'beste vriendinnetje' had. Ik zal een beetje anders geweest zijn, of net te laat aan zijn komen fladderen, of misschien vonden die meiden mij net niet leuk genoeg om een bestie te worden. U weet vast hoe meiden op de basisschool zijn.
Zo ergens rond de paasvakantie van het zesde leerjaar, met de eindmeet in zicht, vond ik precies toch wel aansluiting bij een zachtmoedig meisje dat net als ik ook wat fladderde, ook heel muzikaal was en met wie ik graag onder het afdak netbal speelde. Ik mocht zelfs eens bij haar thuis gaan op zaterdag en ik herinner me ook nog enkele speelafspraakjes in het zwembad.
In het eerste middelbaar scheidden onze wegen: zij ging iets in de zorg doen, daar was ze echt de geknipte meid voor, en ik koos voor een andere school.
Een poosje geleden spotte ik haar in de supermarkt... ze was geen haar veranderd! We raakten aan de praat en ze was nog steeds dat zachte, verlegen en vrolijke meisje uit mijn herinnering.

Vanmorgen las ik verschrikkelijk nieuws in de krant...

Ons kaarsje brandt.
Voor haar.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!