Doorgaan naar hoofdcontent

De 'Pink lady': mijn Instax mini 8!

Net voor kerst vierde ik mijn verjaardag... waardoor er onder de kerstboom niet één, maar twee heel erg fijne geschenkjes lagen!

Omdat Drakenjager weet dat ik niet zo graag ouder word, maakt hij er elk jaar zijn werk van. Als het op originele geschenkjes aankomt, is hij absoluut een kanjer! Zo verzachtte hij het leed dit jaar met een knaller van formaat...

Hij-Die-Mij-Zo-Goed-Kent schonk mij... deze beauty!



Ik heb al gemerkt dat mensen erg...eh... gevarieerd/slash/uiteenlopend op dit toestel reageren: you love it... or you hate it. Het grote voordeel is dat het unieke momenten registreert én dat je meteen het resultaat van je shoot in handen hebt: de foto's glijden meteen uit het toestel en naarmate de tijd verstrijkt, zie je de kleuren op het kaartje verschijnen. Ook de grootte - bankkaartformaat- is erg fijn.

Niet iedereen kan om met het idee dat de fotografie de dag van vandaag al heel wat vérder gevorderd is (keuze! pose! mooi maken! bijkleuren! filter!)dan wat hier mogelijk is. Je kunt niet bijsturen en na dé klik is het resultaat ofwel oogverblindend, ofwel flou ofwel mislukt. Maar hé... je bent niet verplicht om dit toestelletje te kopen, niet? En oefening zou toch kunst moeten kunnen baren...(...opperde ze ietwat overmoedig...)

De komende maanden plan ik dus een nieuwe verhalenreeks op dit blogje: foto's die ik met mijn Instax mini 8 nam... én het verhaal erachter!

Benieuwd? 
Neem hier dan af en toe eens een kij/iekje!

Reacties

  1. Staat ook nog op mijn lijstje om ooit in huis te halen! Het heeft wel iets vind ik ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...