Doorgaan naar hoofdcontent

Typen - typte - getypt

De laatste tijd is Het Nest helemaal into typen...
Zowel Nuno als Quinn volgen lesjes om dit onder de knie en in de vingers te krijgen...
Puf. Zucht. Blaas. Kuch. Nog een puf. En heel veel extra geblaas.
Dat de eerste lezer die dit een eitje vindt zich nu maar meldt. Wat hebben Drakenjager en ik al gevloekt, vooral dan uit compassie! (Voor de gevoelige en (over)bezorgde lezer: wij vloeken altijd als de kinders er niet bij zijn. Meestal zitten ze in bed, of soms nog in bad en soms ligt er eentje in de zetel, maar dan vloeken wij pedagogisch en in stilte.)

Nuno maakte er als vroege vogel een gewoonte van om de dag met getokkel te beginnen... Mocht ik zin hebben, dan zag ik hem om kwart voor zes al aan de pc zitten. (Maak u geen zorgen: voor vijf na 6 kom ik mijn bed niet uit...) Met een fleeceje op zijn billen en gewikkeld in een kamerjasje trotseert-ie de morgenstond...
De methode die hij volgt, verlangt dat hij zes maanden lang élke dag typt. U leest het goed en ik herhaal: elke dag typt mijn beer zijn ochtendhumeur weg. Zelfs in de vakantie. Zéker in de vakantie. En in het weekend. Weekdag en zondag.
Zoveel karakter, zoveel doorzettingsvermogen, ik bewonder mijn boytje mateloos... en beloon hem met wat extra laptoptijd... om zijn youtubers te kunnen volgen. Picking my battles...

Diva Quinn volgde in de kerstvakantie het Typtienprogramma , een ietwat aangepast programma waar de nadruk op de correctheid ligt, en helemaal niet op tempo. Ik sta versteld van de vernieuwende aanpak en vooral van de snelvaart waarmee zij haar letters getypt krijgt... Na les 6 kent ze ondertussen ook alle letters... én kan ze heuse zinnen typen! U begrijpt dat ik apetrots op haar ben. Ook hier: zoveel karakter, zoveel doorzettingsvermogen... Wat een meid.

De kleine, vrolijke en kleurrijke aanpassingen in ons dagelijks leven moet ik erbij nemen.
Zo typ ik sinds vorige week op dit geblindeerd klavier...


Zou u het nog kunnen?


(Ja, 't zijn solden bij happysocks... just saying!)

Reacties

  1. Haha! Ja, ik kan het nog! Dit was voor mij verplichte leerstof, en dactylo was de hel voor mij. Nu ben ik uiteraard heel blij, ik typ volledig blind! Dikke duim voor jouw kinders!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!