The simple life

We mogen niet klagen en ik klaag niet. Ik ben een herfstmens (én zeker ook een wintermens!) maar toch mis ik de warme zomerzon nu al... Het was Katrien (jaja, mijn coole collega- slash -vriendinne- slash -medemoedervandrie) die mij erop attent maakte dat jullie nog altijd een verslag van mijn zomertrip naar Napels en de Amalficoast tegoed hebben. Niet dat ik het vergeten was (fwietfwiet...# pompompom) , maar bon, de weken gaan open en dicht en binnenkort werd straks eens en toen was het plots nog later en uiteindelijk zijn we dus de laatste week van oktober. Tijd voor een verhaal vol foto's waar we ons aan kunnen verwarmen, we hebben het allemaal evenveel verdiend.  Emmyemmy en ik zijn niet de grootste planners, maar omdat we door veranderde vliegtijden plots ons verblijf zagen inkorten, hadden we op voorhand wel goed nagedacht wat we met onze tijd zouden gaan doen.  In alle brochures over Napels kun je lezen dat de benedenstad vuil, vies en onveilig is en dat hebb

Onder deze hemel reed ik dit weekend naar huis. Eerlijk, ik ben zelfs eventjes gestopt om een foto te nemen omdat de regenboog zich zo mooi aftekende. Nog eerlijker: ik krijg daar een krop in de keel van. De hele weg naar huis checkte ik of tegenliggers in hun achteruitkijkspiegel ook al gezien hadden hoe mooi de hemel was... en  hoorde ik mezelf foeteren op onbekenden die niet ééns de moeite deden om stil te staan (zelfs niet figuurlijk!) bij zoveel schoons... Toen ik bijna weer thuis was en merkte dat de dubbele regenboog die er ondertussen bij was gekomen aan het verdwijnen was, ben ik nog eens gestopt om het thuisfront te bellen. Dat ze als de bliksem naar buiten moesten want dat er iets keimoois te zien was boven Vlamertinge City. De kick die ik kreeg toen ik -door de telefoon, langs de kant van de weg - hun oprechte, kinderlijke verwondering in heel veel ooooohs, aaaaaaahs en waaaaaaauws hoorde, daar kan ik nog wel een weekje mee verder. Content dat zij daar net zo va

Op de Monteberg groeien druiven waarvan wijn gemaakt wordt. Een echte wijngaard, dus, en wat meer is: je kunt er een rondleiding krijgen én meteen ook proeven. Ik hoor u roepen: " Soet? Alcohol? Is er iets loos? ", maar wees gerust: ik heb niet geproefd en er kwam dus zeker geen heibel van. De rest van het Lesagegeslacht proefde wél en als ik hen ('t zijn stuk voor stuk kenners) mag geloven, is die wijn best drinkbaar en lekker. De proeverij maakte deel uit van onze herdenkingswandeling ter ere van onze lieve oma Lieve . We wandelden (een stukje van) de tweebergenroute en waren blij elkaar terug te zien. Audresselles en dus ook camping Cuvelier is ondertussen anderhalve maand geleden en bij het begin van het schooljaar valt in een gezelschap dat voor de helft uit onderwijzend personeel bestaat heel wat te vertellen. Dat gebeurde achteraf ook nog uitgebreid, want de dag werd afgesloten in de warme gezelligheid van de Heksestoel. Familie, een hapje en een drankje. Meer

5 jaar geleden namen we afscheid van de Liefste Oma Aller Tijden. Al 5 jaar... Nog maar 5 jaar... Rij ik door de Dikkebusseweg, dan denk ik aan haar. Kam ik Jacks haar, dan denk ik aan haar. Zet ik aardappels op met een snuifje zout, dan denk ik aan haar. Eten we lookbroodjes in de Pizza Hut, dan denk ik aan haar. Steek ik was in haar machine, dan denk ik aan haar. Maak ik romige wortelsoep, dan denk ik aan haar. Zie ik witte margrieten, dan denk ik aan haar. Mogen de kinders een snoep kiezen, dan denk ik aan haar. Leg ik een nieuw tafelkleed op, dan denk ik aan haar. Eten we andjoeneklak , dan denk ik aan haar. Zoek ik naar een camping, dan denk ik aan haar. Vind ik napoléons of chocotoffs, dan denk ik aan haar. Komt de sint langs, dan denk ik aan haar. Warm ik pistolets op onder de grill, dan denk ik aan haar. Ruik ik Dash en Dreft, dan denk ik aan haar. Shop ik in Brugge, dan denk ik aan haar. Vaar ik naar Vlissingen, dan denk ik aan haar. Hoor ik Pietje Pek, d

Ik weet het, het klinkt helemaal gek en tegenstrijdig, maar in mijn hoofd is het sinds gisteren weer bijna lente... Tijdens de uitwisselingsweek met onze Nederlandse collega's kreeg ik een prachtig pakketje bloemballen cadeau, in prachtige paarse en roze tinten... Ze zouden vlinders aantrekken, ik kan nu al niet meer wachten! U begrijpt dat mijn zaterdagactiviteit meteen vast lag: ze zitten ondertussen al onder de grond... Nu planten is genieten in het voorjaar! Ik weet zeker dat we in de lente nog héél veel aan onze Nederlandse vrienden gaan denken. Nog eens bedankt, Riet Hyperiet! 

  Wie van mij op Wereldveggiedag een recept verwacht, is eraan voor de moeite... Ik ben niet direct een keukenprinses en ik verval al snel in mijn eigen routine... Als ik dan toch eens hélemaal wild wil gaan, zijn er toch wel enkele sites waar ik telkens weer mijn goesting vind. En omdat het vandaag toch een beetje een feestdag voor de veggiepeople is, deel ik ze graag met jullie! Als lid van de locale afdeling van Eva vzw ( Eva Westhoek , remember?) start ik graag met 'onze' link, die van Eva nationaal . Ze brengt je meteen in het veggiewalhalla : appetizers, berelekker broodbeleg, vrolijke voorgerechten, bijzondere bijgerechten, heftige hoofdgerechtjes en sexy sausjes... You name it, they have it. (En tussen ons gezegd en gezwegen... al die Evagerechten zijn sowieso vegan , dus safer kan het niet!) De site van Albert Heijn is ook een knaller. Ook hier vind je een enorm aanbod aan haalbare receptjes waarvoor je geen halve dag in de keuken moet staan. De voorbije ja