Doorgaan naar hoofdcontent

Elke dag denk ik aan haar.

5 jaar geleden namen we afscheid van de Liefste Oma Aller Tijden.

Al 5 jaar...
Nog maar 5 jaar...

Rij ik door de Dikkebusseweg, dan denk ik aan haar.
Kam ik Jacks haar, dan denk ik aan haar.
Zet ik aardappels op met een snuifje zout, dan denk ik aan haar.
Eten we lookbroodjes in de Pizza Hut, dan denk ik aan haar.
Steek ik was in haar machine, dan denk ik aan haar.
Maak ik romige wortelsoep, dan denk ik aan haar.
Zie ik witte margrieten, dan denk ik aan haar.
Mogen de kinders een snoep kiezen, dan denk ik aan haar.
Leg ik een nieuw tafelkleed op, dan denk ik aan haar.
Eten we andjoeneklak, dan denk ik aan haar.
Zoek ik naar een camping, dan denk ik aan haar.
Vind ik napoléons of chocotoffs, dan denk ik aan haar.
Komt de sint langs, dan denk ik aan haar.
Warm ik pistolets op onder de grill, dan denk ik aan haar.
Ruik ik Dash en Dreft, dan denk ik aan haar.
Shop ik in Brugge, dan denk ik aan haar.
Vaar ik naar Vlissingen, dan denk ik aan haar.
Hoor ik Pietje Pek, dan denk ik aan haar.
Bezoek ik de zaterdagmarkt, dan denk ik aan haar.
Eten we kurremurre, dan denk ik aan haar.
Houden we een magisch kampvuur, dan denk ik aan haar.
Zijn er cadeautjes met Kerstmis, dan denk ik aan haar.
Zie ik haar vriendinnen sukkelen met rollators, dan denk ik aan haar.
Wandelen we voorbij de Damart, dan denk ik aan haar.
Spoel ik verse aardbeien, dan denk ik aan haar.

De rauwe wond kreeg een korstje
maar dat gaat nog heel vaak bloeden.
Dat mag. Dat moet.
Want wat een vrouw...

Altijd in mijn gedachten,
mijn allerliefste omaatje Lief!





Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...