Doorgaan naar hoofdcontent

Viva Rotterdam!


Een grote week geleden namen we het er nog eens van... op naar Nederland, op naar Rotterdam! Blijkt dat een erg gezellige, rustige, hippe en lekkere stad te zijn...
Omdat we ons een beetje overwerkt hadden, waren Emmy en ik vertrokken met het idee ons vooral niet te overdoen... te chillen, te genieten en ons hoofd leeg te maken.

Hadden we dat eventjes goed ingeschat! Rotterdam loste de verwachtingen helemaal in. Qua architectuur een fijne puzzel van modern, moderner en modernst, fijn met elkaar verweven gebouwen die telkens toch net wat anders bleken dan hun buur... Het maritiem museum (met vrij toegankelijk ponton en prachtige, authentieke boten) had een toffe museumshop waarin we ons eventjes lieten gaan. Prachtige vergezichten in de haven ook en rond de Erasmusbrug, hippe eettentjes met levendeverse producten tegen een prikje (My thai Son, verschrikkelijk lekker en heel redelijk van prijs)  heel veel geuren die het water in onze mond brachten en vooral... heel veel vriendelijke en enthousiaste Ollanders en Ollandeuses. (Alles naar wens? Heeft u genoten? Reken maar van yes!)

De kou kon ons contentement niet bederven, want met 2 paar kousen, wanten, sjaals, mutsen, hippe zonnebrillen en bandana's reizen deze 2 meiden het land uit, over bruggen en onder viaducten. We hielden die wantjes ook gewoon aan om te picknicken en met onze ogen toe waanden we ons alweer in putje zomer!

We gaan zeker nog eens terug, er valt nog heel veel meer te proeven!









Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!