Doorgaan naar hoofdcontent

14 random ideeën bij het begin van de congé

Ik voel weer heel wat ideetjes pingpongen in mijn hoofd.
(Dat gebeurt wel eens vaker, eigenlijk. Toen ook!)
Ik deel ze graag met u, in random volgorde, al was het maar omdat ik hoop dat u er ook of net geen last van hebt, afhankelijk van het contentement of de sadness die ze met zich meebrengen.
Doe ermee wat u wil, dus, maar vooral: ontspan u volledig.
Let's go!

1 Het is het eerste jaar dat wij geen net over onze frambozen spannen. De vogels zijn dus -ahum!- welkom, we jagen ze alleszins niet weg.
(Deze nieuwe aanpak kadert in de zelftherapie die ik mezelf oplegde. Stellen dat ik het niet zo heb voor vogels en hun manieren is een beetje zwak. Je mag me vogelfoob noemen, zelfs, en ik zal jou op geen enkele manier tegenspreken. Foob zoals in 'gillend wegrennen bij het spotten van een vogel in een boekje, op tv, langs de kant van de weg of - godbetert - binnen mijn ruime comfort zone en die van mijn naasten'. Het ging een beetje te ver. Zelftherapie mag me redden.)
Ik merkte de voorbije weken echter geen enkele vogel tussen de framboosjes -en dat kan deels komen doordat die struiken achter ons tuinhuis staan en ik dus eigenlijk al in een hoek van 90 graden zou moeten kunnen kijken om ze te spotten- en meer zelfs: er zijn dit jaar gewoon minder vogels in onzen hof.
Ik vraag me af of die vogels  misschien door beginnen te hebben dat ik op het randje van hysterisch word als ik ze in mijn ooghoek spot en of er bij vogels een soort van gewenning zou optreden voor mijn fobische gedrag. Vogelkenner, iemand?

2 Als je in tijden van WK voetbal een donut wil eten, dan moet je al serieus manoeuvreren om er één te vinden die niet in de kleuren van de drapeau versierd is. Ik daag u uit! Picture or it didn't happen!

3 Na mijn vorige pingpong van gedachten kreeg ik meteen feedback over de toestand van Ignace Crombez. 't Is te zeggen: hij leeft nog én het gaat zelfs goed met hem! Omdat de info die ik kreeg deel uitmaakt van een geheime verrassing, kan ik hier absoluut nog niet meer over kwijt, maar zodra de lucht weer clear is, geef ik u een update!

4 Zouden er ook soldenborden bestaan die niet uit van dat foeilelijk fluogeel plastiek gemaakt zijn? Muntgroen, zacht kaki, frambozenroze of stemmig currygeel?
Serieus, ik vind die borden er zo... eh... goedkoop uitzien, dat ik al meteen een rem voel als het op aankopen aankomt. (Ik overdrijf! Echt!  Ik koop er echt niet minder om, maar dat fluo doet me zo aan de Primark denken, terwijl ik zeg maar liever iets van Nathalie Vleeschouwer koop! )
Smaakvolle klassesoldenborden, ik denk dat ik een gat in de markt heb gevonden.

5 Als het laaiend heet is en ik leg een kerst-CD van Michaël Bublé op, dan krijg ik het direct een beetje kouder!

6 Wedden dat u 6 getest hebt?

7 Ik denk dat prins Harry en Megan Markle helemaal nog niet op trouwreis gegaan zijn. Ze doen maar alsof, maar ik laat mij niet misleiden.

8 In de doos met manonpralines die ik op het oudercontact kreeg, zaten 60 stuks.
Het zou een hele mooie oefening in zelfbeheersing zijn om daar elke dag van de vakantie precies 1 praline van op te eten. Mindfull, in het moment. Bewust van de zoete smaak en het smeltende gevoel in mijn mond. Daarna eventjes een straf zatje koffie... En dan dat contrast proeven.
Op dag 2 besefte ik al dat die oefening door mijn eigen toedoen niet meer kon.

9 Poppies blijken vooral te groeien op net omgewoelde (zand)grond. In oorlogsgebied en al.
Nu onze oprit er vol van staat, denk ik soms dat er plots menselijke resten op gaan duiken. Of een skelet van een oorlogspaard.

10 Als je twee seconden te lang in de zon kijkt, lijkt het alsof je een persoonlijke getuige van de big bang bent. Do not try this at home.

11 Ik vraag mij af of mensen die geen vaatwas hebben dan écht de discipline hebben om élke dag 's morgens, 's middags én 's avonds alles met de hand af te wassen. Of zetten zij soms ook eens een restje in de pompbak?
En zouden zij dan misschien meer letten op wat ze kopen? Iets wat minder aan de borden plakt? Iets wat vlotter schoonspoelt? Of iets wat héél erg plakt, als ze een lang en uitgebreid gesprek met hun lief willen voeren, in tijden van WK en Tour de France? Is er daar eigenlijk al onderzoek naar gevoerd???

12 Als ik deze vakantie 'De gebroeders Leeuwenhart', 'Duet met valse noten', 'Wilde ganzen boven het ven' en 'Mijn tante is een grindewal' opnieuw zou lezen, zou ik dan enthousiast of ontgoocheld zijn? En zou mijn twaalfjarige ik weer naar boven komen of zou de magie van mijn lievelingsverhalen helemaal verdwenen zijn? Doen? Of niet doen?

13 Wat zou onze poes eigenlijk van ons vinden? En zou ze een favoriete Demetto hebben?

14 Als we in de auto zouden stappen en altijd rechtdoor zouden rijden, en telkens als we zouden kunnen kiezen, af zouden slaan naar rechts, waar zouden we dan na een hele dag rijden uitkomen? En zou er daar dan een camping zijn of eerder een duur hotel? Zulke dingen zou je eigenlijk ook op de pc moeten kunnen opzoeken, zeker? En met welk programma dan wel?
Als ik ooit eens twee maanden tijd heb, komt er misschien een grondig onderzoek.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...