Doorgaan naar hoofdcontent

Een ceedee!

Ik vroeg laatst aan Drakenjager of hij eens een cd voor mij wou branden.

Ik heb zijn reactie niet gezien, want ik zat aan het stuur maar ik hoorde iets wat een mengeling zal geweest zijn tussen nerveus gegiechel, verborgen gêne en een ingehouden lachje. (Eerlijk? Ik hoorde u ook net even grinniken, maar 't is ok!)

Wat volgde was een uitleg over het hoe en wat van cd's -"Wie luistert daar nog naar?! Wie koopt die nog?!", de verhouding 'moeite voor het branden / extreem lage prijs' en ook nog een beetje gemopper en gezeur.

Ik heb het hem ondertussen nog niet opnieuw gevraagd, maar ik zal toch voet bij stuk houden; de Soetmobiel is niet uitgerust voor USB-toestanden en in mijn hoofd is een cd nog altijd een heel degelijk, kwalitatief ding.

Sinds enkele weken speur ik dus online naar koopjes die in mijn auto moeten belanden. Mijn smaak is erg ruim te noemen, maar liefst minstens 15 jaar oud... ik heb de laatste 5 generaties artiesten volledig gemist... Al hoor ik bij Het Nest al eens iets wat nu in zou zijn, ik kan er meestal geen gezicht - laat staan een naam - op plakken, of 't zijn artiesten uit mijn tijd dienet aan een comeback beginnen (zeldzaam! ) of gewoon blijven scoren zijn ( nog zeldzamer!). Zo ben ik dus op zoek naar best ofjes van de Groten der Muziek.

Mocht u dus tips hebben voor muziekvoorindeauto, dan weet u mij wel te vinden. Een lijstje met titel en uitvoerder is prima, de rest regel ik vaardig en vlot...

Ik kijk nog eens diep in Drakenjagers ogen en voor je  't weet ligt daar een nieuwe ceedee!


Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...