Het zal wel een luxeprobleem heten, u mag mij dat zelfs hardop zeggen... maar 9 lange vakantieweken invullen met een programma dat tegemoetkomt aan de grilletjes van 1 beginnende puber, de (on)wil van 1 passieve tiener en het overenthousiasme van een overactieve zevenjarige is niet altijd een cadeau.
MAAR IK KLAAG NIET.
We hebben het hier al erger geweten. (Erger, zoals in: een programma bedenken dat tegemoetkomt aan het enthousiasme van 1 vijfjarige diva, 1 intensief testende vierjarige en een baby die nog 2 keer per dag een tuksje doet, of andere vrolijke combinaties die telkens een jaartje opschuiven in enthousiasme of onwil...) Toen had ik misschien wel een piepklein beetje reden tot klagen, want dat waren nogal tijden op het gebied van zenuwen testen, zestien dingen tegelijk doen en stoïcijns rustig blijven.
MAAR IK KLAAG DUS NIET.
De voorbije jaren verzamelden we al tips voor sortietjes allerhande: kinderactiviteitjes in het bakkerijmuseum in Veurne, een namiddagje rondhangen op Theater aan Zee in Oostende, cowboy en indiaantje spelen in het Natuurreservaat Westhoek op de grens met Frankrijk in De Panne, zwemmen, glijden en spetteren in het machtige openluchtzwembad van Doornik (en kamperen bij het meer!), een kinderzoektocht van Brugge door Kinderogen door de middeleeuws stad, met de metro naar Rijsel (en als het regent ballen eten in de Ikea!) en ik kan zo nog wel een poosje doorgaan... Drie kinders bezighouden, we zijn daar ondertussen een beetje kraks in aan het worden.
MAAR IK KLAAG DUS NIET.
Dit jaar voel ik voorzichtjes dat het allemaal een beetje gemakkelijker gaat... De dagen raken gevuld zonder dat ik élke keer weer creatief moet zijn (in mijn ideeën, met klei, met parels, in het bedenken van uitvluchten waarom iets eens niet kan, bij het koken, om de dagen te vullen, quoi!)
De voorbije 4 weken zijn we op reis geweest (voor de curieuzeneuzen: hier kun je 't nog eens nalezen), deden we een viertal uitstapjes en zaten we vooral thuis. Te gamen (volgens de nieuwe regels waaraan ik later nog wel eens een postje zal wijden), te lezen, te spelen, te youtuben, te rusten, uit te gaan logeren, te chillen, nog een beetje te lezen, dessertjes te maken en af en toe eens te mopperen en te zeuren.
U leest het goed: af en toe!
Ik zal hier nog niet zeggen dat we er helemaal vanaf zijn, maar het ziet ernaar uit dat wij met ons vijven steeds makkelijker de dagen kunnen vullen en dat de verhouding verveling en gemopper / bezighouding steeds beter lijkt te kloppen. (Ik hoor u denken: "En tijdens de hittegolf dan? Hoe kon Het Nest zich dan bezighouden?" Lieve schatten, ik vind die situatie zo uitzonderlijk (en hier ook wel droevig, maar daarover vertel ik later misschien nog wel eens iets) dat ik ze eventjes bewust negeer. Hoera voor gamen en extra veel schermtijd in de hittegolf, of zoiets... En thank God voor youtube en TheSims. Nooit gedacht dat ik dit nog zou zeggen... )
EN IK KLAAG DUS NIET.
Zoals het er nu naar uitziet, zal mijn klaagtijd tijdens en over de oeverloze grote vakantie in de toekomst steeds beperkter worden. Ze doen alleszins erg hun best, Het Nest. En Drakenjager ook. Al moet die laatste vrijdag, na 4 weken dolce far niente, weer volop aan de slag.
Misschien zal deze eenzame huisvrouw vanaf dan weer een beetje klagen...
MAAR NU DUS MOOI NIET!
Vanaf volgende week: 's avonds gaan zwemmen met Lieve?
BeantwoordenVerwijderenyes, oh, yes!!!!
Verwijderen#belmeschrijfmelaatmetochietsweten