Doorgaan naar hoofdcontent

5 foto's, 1 week - Begin oktober

Nu de dagen korter, de nachten lastiger, de avonden donkerder en de stemmingswisselingen frequenter worden, proberen we toch nog altijd een beetje het hoofd boven water te houden...
Met een Eurosong Autumn Edition, bijvoorbeeld, waar de hapjes en het gezelschap exponentieel belangrijker zijn dan het uiteindelijk gekozen tv-programma. Emmytime en véél hapjes: veel successer kan een recept niet zijn.

Mijn inwendige kerstmens maakte de voorbije weken al eens vaker een huppeltje! De eerste kerstbomen (versierd en al!) duiken op en ik merk dat sweet little Jackson mijn contentement daarover gewoon geërfd heeft. Voorlopig hield ik de knip nog op de portemonnee... benieuwd of ik het nog lang kan volhouden... (Gouden engeltjes! Zachte rendieren! Sneeuwballen! Fonkelsterren! Fisters! O, o, ooooo!)

De droevenis die sinds 7 jaar de eerste dagen van oktober met een grijs laagje bedekt, nestelde zich de voorbije dagen weer in mijn hoofd. Sinds kort blaas ik ze niet meer weg, maar zweet de droevige dagen uit. Gemis fiets, zwem of wandel je niet weg, zo blijkt.
En als ik de warmte die ik de voorbije dagen mocht voelen juist lees, weet ik dat omaatje nog lang niet vergeten is. Al wordt het gemis er niet minder om, en blijft het snijden.

Als we iets van omaatje geleerd hebben, dan wel dat één en één zoveel meer is dan twee, dat samen eerder een product dan een som is. En dan komen wij samen, met broers en kinders. En dan vormen we misschien wel een merkwaardig product, maar samen blij en droevig zijn is zoveel krachtiger dan alleen...

En als we nog iets van omaatje geleerd hebben, dan wel dat samen eten misschien niet goed is voor onze cholesterol, maar wél voor ons humeur. En dan smullen wij samen, pannenkoeken met suiker of ahornsiroop, en dan druipt die siroop van onze kin en dan lachen we allemaal een tikje te luid, maar niemand moppert, want ons humeur zit al 2 etages hoger in de lift richting gelijkvloers.

Het komt goed met ons! Met gezellig herfsteten, warme herfstteusjes, deugddoende knuffels, knipperlichtjes in plastieken kerstbomen en af en toe een Eurovision Special Edition.
We"ll be back.













Reacties

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!