Doorgaan naar hoofdcontent

Afkoeling en opwarming!

 


Ik vind het op het randje van beangstigend dat onze minister van Onderwijs Ben enkele weken geleden een afkoelingsweek aankondigde, en wij vanmorgen -op dag nul!- opstaan met een sneeuwlaagje van twee centimeter!

Als dat dan allemaal toch zo gemakkelijk gaat, voel ik me meteen zo vrij een aantal verzoekjes door te geven. Kwestie van zijn geloofwaardigheid nog eens te checken. (@Ben, dit is écht jouw moment, je hebt sinds lang geen overschot meer.)

  • De eerste twee weken van april graag wat opwarming, met overdag zaai- en spittemperaturen tussen 19 en 22 graden en elke nacht twee regenbuien. Vooral dan voor mijn bloemzaad en omdat je niet alles in 1 keer kan willen.
  • Het weekend van Hemelvaart mag het wat meer zijn: graag opwarming tot 26 graden van woensdagmiddag tot zondagnacht. Indien mogelijk vanaf dan geen afkoeling meer, tot half juni.
  • Tijdens de laatste 2 weken van juni studeren de kinders graag met het raam open, maar zonder ventilator. Milde temperaturen rond de 20 graden zouden welkom zijn. Geen regen en ook geen wind.
  • Vanaf 1 juli mag het dan volledig opwarmen van 's morgens te zessen tot 's avonds laat en dit 9 weken lang. Tenzij de minister de vakantie nog eens zou inkorten. In dat geval verwacht ik die laatste schoolsdagen pijpenstelen en plensbuien als teken van protest. (It's up to you, @Ben!)

Wie mij kent, weet dat ik Uncle Ben niet zo ... euh... bewonder. Een beetje teveel blabla en veel te weinig boemboem. Heel benieuwd hoever de macht van onze zelfverklaarde zonnekoning écht reikt. 

It's up to you, @Ben. Make your teachers happy again.  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...