Doorgaan naar hoofdcontent

Klimaatzaad/-daad

Het was ja-ren geleden dat ik nog echt eens ging betogen en het kietelde al een poosje; als de jeugd zijn mond open trekt voor een frisser klimaat is het aan de mama's en de papa's om daar toch zoveel mogelijk de schouders onder te zetten, dacht ik!
De voorbije maanden kon ik er om wisselende redenen niet bij zijn,  maar 15 maart stond plots helemaal vrij te blinken in mijn agenda... Global strike for the climate, en ik moest er niet eens voor staken... 't Gapte lik een oven!
 Een kleine schop onder mijn kont, meer was er niet nodig om met de trein richting hoofdstad te sjezen, en met een muts, sjaal en winterjas kon zelfs de regen geen spelbreker zijn.

Maar man, wat een zalige dag was me dadde?
Ik denk dat elke actie- en drukkingsgroep die ik de voorbije jaren een warm hart toedroeg op het appel was, voorzien van vlaggen, borden, flyers, megafoons en toeters. Enthousiaste kinderen, milieubewuste oma's en opa's, activerende meesters en juffen, bezorgde mama's en plichtsbewuste papa's, bewonderenswaardige tieners... de mix was even zalig als divers.

Ik kreeg het er oprecht warm van...
Warmer dan het klimaat,
dat mogen we nu wel hopen!

Ook zin?
't Is echt elke donderdag te doen (Youth for Climate) in diverse steden. Tot aan de verkiezingen. Tot na de verkiezingen. Tot iemand plots beseft dat het al kwart na 12 is.















Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!