Doorgaan naar hoofdcontent

Geen bucketlistje

Het is nog wel eens gebeurd dat ik een bucketlist voor de zomer had. En dat ik die echt nauwgezet opvolgde. En updatete. Verschillende keren, zelfs. 

Dit jaar is er maar 1 doel voor de komende 2 maanden: een beetje kalmeren, vooral in mijn hoofd.

In een ideale wereld zou ik daarvoor heel vaak gaan zwemmen, leerde ik hoe je moet surfen, volgde ik duiklessen en zat ik dus hele dagen in en op het water.

In diezelfde ideale wereld las ik daarvoor spannende boeken, dreef ik op een luchtmatras, zweette ik een festival nog eens helemaal uit en voerde ik 1 dag op 2 een vegan dagje in. 

Als ik dan een beetje gekalmeerd was, vertelde ik aan mijn liefsten hoe graag ik hen zag, kon ik weer een hele avond kalm in de zetel liggen en had ik op 31 augustus weer zin in het nieuwe schooljaar.

Geen bucketlist dit jaar... hoewel... als ik dit hier allemaal lees... ;-)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!