the game called life

Ons kaarsje brandt.
Voor wie er was, en voor wie er is.
We duimen en hopen, in het besef dat het spel van het leven dit keer niet eerlijk gespeeld werd.

Reacties

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster, van een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Meer lezen

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om. 't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Meer lezen

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!

Meer lezen

The simple life

Zoeken in deze blog