Doorgaan naar hoofdcontent

Claeys - to - be



Nu mijn prenataal en volop in ontwikkeling zijnd toekomstig metekind de volle 20 cm groot is, groeit mijn trots omtrent dit unieke Claeysexemplaar.

De naam is even zwaarbeladen als verwachtingen creërend, en ik durf te zeggen dat het snoesje nu al -naamsgewijs - erfelijk belast is. Ik pleeg mij al eens te mispakken aan een Demette Junior, maar ik zweer u, beste lezer, de dragers van mijn familienaam, dat is pas Ras. (Jaja, mét hoofdletter!)

Het volledige Claeysgeslacht toelichten zou mij te ver leiden, maar sta me toe even te schetsen met welk familiaal verleden mijn toekomstige snoes te kampen zal hebben.

1 Een vader die tijdens een nachtelijke klim- (en zwem-?)partij het bordje "diep gedeelte" uit het openluchtzwembad ripte om het zonder blikken of blozen in zijn kamer op te hangen...

2 Een oom die ei-zo-na als trol door 't leven mocht gaan, nadat-ie (na -tig Duvels) met zijn fiets in een greppel op de markt op zijn gave smoel gegaan was. O, en 's morgens pas besefte dat heel zijn voorgevel open lag, vol vastgekoekt bloed dat hier en daar nog wat vochtig was. Dr. Joëltje moest eens slikken voor hij het smoelwerk professioneel (en onverdoofd) toenaaide.

3 Een oom die het als dertienjarige in zijn hoofd haalde om op 1 wiel de Mont Ventoux, de Galibier , de Kemmelberg en les 2 Alpes op te fietsen.

4 Een meter met een hoekje af, maar die toelichting zou ons te ver leiden...







 

Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!