Doorgaan naar hoofdcontent

"Watgaanwedoenvandaag?"

Twee maanden congé, het blijft een uitdaging om die dag na dag te vullen. De jeugd ten huize Het Nest heeft er geen enkel probleem mee om de zomerse dagen al gamend door te brengen, op de Wii of in online varianten van spelletjes met ronkende namen als "prinsessenvriendinnen", "racejerot" en ketnetprofielen allerhande. Ik geef toe dat ik me graag naast hen nestel om vier episodes van Helden na elkaar te bekijken (echt, aan Helden zal ik eens een volledige blogpost moeten wijden, zo machtig is 't), maar vakantie is in mijn hoofd toch eerder een samengaan van zon, gras, water en tuinspelletjes. Buiten. Met of zonder trui.

De julimaand was dankbaar qua weer, gezelschap en locatie: de zon brandde, Drakenjager was thuis en we gingen al eens op stap naar verre of dichtbije speelparadijzen, vaak met vriendjes van de jeugd of een enkele keer zelfs met nepoma en -opa.

De kosmos lonkte al enkele keren en met de meisjes van Fam was het een blij weerzien. Het uitzicht is verbluffend, de picknick is zo lekker als je 'm zelf maakt, en de ploeter-en klimtoestellen vinden ze hier effenaf top. Er stond nu ook een werfwc, waardoor iedereen op z'n gemak was...







Bij Takketa en Bertje op bezoek gaan is op zich al een vijfsterrenevenement (lees: landschildpadden, speeltuinen, verse frietjes en tonnen vol amusement), maar nu het Brugse Olympiabad af is, en er een compleet subtropisch bad bijgekomen is, moesten wij daar samen naartoe! En wow, hoe cool was dat?! Zoveel wateractiviteiten voor zo weinig geld! De drukte namen we erbij, maar een bezoekjes tussen de middag zou dat probleem al kunnen verhelpen, en dan blijven alleen de stroomversnelling, de warme lagune, het golfslagbad, de bandenglijbaan, het buitenband en de twee kinderbelevingsbaden over... En dat konden ze hier wel appreciëren...  Een aanrader!

En toch stak het absolute topevenement van de voorbije weken daar nog met kop en schouders bovenuit. Letterlijk, figuurlijk, vrolijk en adembenemend. (Dat laatste zeker ook letterlijk.)
We beklommen met oma, opa en Oom Piethein het belfort van Ieper. Voor 2 euro per persoon (Ieperlingen bezoeken het museum gratis) kun je 205 trappen hoog genieten van een uitzicht dat alle verbeelding tart. Bij mooi weer (en dat was het) kijk je tot in Frankrijk, over huizen, beken, bossen en heuvels heen. Je herkent schooltjes, voetbalveldjes, pleintjes, achtertuinen en zelfs dakzwembaden... "Top " is hier het woord!


De komende weken zitten nog altijd goed vol... Kamperen in Audresselles wordt een volgende highlight. En de Beekse Bergen, waar een leeuw nog zijn machtige zelf mag zijn... De jeugd krijgt het nog druk!
En ik ook... in Italië...











Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...