Doorgaan naar hoofdcontent

Bucketlist check-up...

Wooooow, ik was toch wel een beetje voortvarend, toen ik begin juli mijn bucketlist opstelde voor deze congé... Na 5,5 weken blijkt dat ik absoluut nog niet veel  kan/mag schrappen... Effe checke...

- Ondanks herhaaldelijke verdienstelijke pogingen van Frank en Sabine om de setting compleet en perfect te maken, lukte het me nog niet om in zee te zwemmen... Begin juli eindigde een eerste strandpoging in een mond vol zand en prikkende ogen. Te veel wind. Ik ben nog eens teruggegaan, maar dat was vooral om kinderschoenen te kopen in de hotste keet van de kust, de Zandvoetjes in Oostduinkerke. Maar ik dwaal af... Het enige zwemplezier tot nu toe speelde zich af in een Nederlands openluchtzwembad en in het Brugs Olympiabad. Nog niet afvinken, dus.

- Ik beklom een berg heuvel, die van de Kosmos, en eigenlijk reed ik met mijn fiets richting Dranouter via de Monteberg. Wie dat ooit deed, zal medelijden voelen en gaat mee in mijn euforie. Ik vink af: CHECK.

- Indisch eten, en ook Grieks en Thaïs, verspreid over verschillende dagen. Half gelukt: met Emmyemmy deed ik een takeaway bij een nieuw Thaïs restaurantjes in Ieper en dat beviel ons erg! O, en Amerikaans zat er onverwachts ook tussen, toen Nuno voor MCDo koos op zijn verjaardag... Italiaans staat nog op de planning, en gezien de traditie wil dat wij Grieks eten bij elke citytrip, begin ik nu al een beetje te likkebaarden! (Maak u geen zorgen, u smult straks virtueel mee, een uitgebreid blogverslag volgt na het sortietje naar Italië, volgende week. Nu al njom.) Thaïs: CHECK.

- Connie Palmen ligt op mijn nachtkastje. Ik was zo van de kaart door Hemmerechts' "De vrouw die de honden eten gaf" dat Connietje een beetje geduld moet oefenen. Ik bekom nog. En Connie komt nog. Stefan Brijs is er ondertussen door (Arend, geweldig, wat een bizarre geest) en de nieuwe ligt klaar. Lezen, lezen en nog eens lezen: HALVE CHECK.

- Reünie vierde ik al met heel wat fijne kadees. Maar jongens toch, wat kan het leven mooi zijn als je zit waar je wil, eet wat je wil en babbelt met wie je wil. Zwoele zomeravonden for the win, met dank aan Frank en Sabine. DUBBELCHECK.

- Zucht*ploeter*puf*zweet*fjoew... van dat lopen kwam absoluut nog niets in huis... Te warm. Te ver. Te lastig. Te inspannend. Niet ontspannend. Te vroeg op de dag. Te laat op de dag. Te veel volk. Te weinig volk. Ik vind zevenhonderd excuses... onterecht. Ik hernieuwd mijn voornemen. De vakantie duurt nog drie weken. Tijd zat (not). GEEN CHECK.

Reacties

  1. Haha, eigenlijk vind ik niet afgewerkte lijsten grappig dan wel afgewerkte.
    Ik heb er een aantal dingen opgezwierd omdat ik het gedaan heb zonder dat ik het gepland had.

    Je hebt nog tijd genoeg. Al geef je me wel de kriebels om opnieuw eens wat boeken te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...