Doorgaan naar hoofdcontent

Julimaand, feestmaand!

Lieve schatten

Op 9 juli 2012 schreef ik voor het eerst iets op dit blogje. Wie vaardig en vlot kan tellen, heeft dus door dat ik deze maand ons lustrum vier...

'Ons'? Zeker wel!
Want wat is dit blogje zonder lezers? Toevallige, geroutineerde, tijdelijke of chronische... mijn - bescheiden- publiek blijkt even divers als de thema's die ik hier de voorbije jaren de revue deed passeren. Ik ben elk van jullie erg dankbaar voor de bezoekjes en de reacties, hieronder, in mijn mailbox, op straat en elders. Ze doen zoveel deugd en geven zoveel energie...

Als ik door de voorbije 5 jaren blader, springt er hier en daar een postje uit. Ter ere van mijn eerste lustrum roep ik dus de maand juli officieel uit tot mijn persoonlijke feestmaand en zal ik dus af en toe eens naar een fijne herinnering uit de voorbije jaren verwijzen. Blijf dus zeker koekeloeren!

Het is een stille wens om de komende tijd op eenzelfde manier verder te kunnen doen... zonder extra promo-, facebook- of andere pagina, trouw aan mezelf en zeker ook aan jullie, lieve lezers.

Hopelijk tot nog heel vaak!

Yours truly

p.s. Voor wie een beetje vergeten was wie Mamasoet in 2012 was... deze giller!


Reacties

  1. Regine17:29

    Proficiat mamasoet met je lustrum! Ik vind het altijd weer leuk om je blogje te lezen vooral als ik situaties herken, beleefd of al verteld door je lieve ouderpaar!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!