Doorgaan naar hoofdcontent

Kom, ik help jou een tandje!

Grote discussies met Drakenjager, de laatste dagen. Boytje Nuno verliest volop zijn melktanden, en ik help hem daarbij graag het laatste handje.
Dat is absoluut not done, volgens Drakenjager, want tanden horen vanzelf uit te vallen. (Hoe gaat dat dan? Blijf je dan rondlopen met exemplaren die op de één of de andere horizontale manier tussen je lippen uit komen piepen, terwijl een straaltje met speeksel gemengd bloed uit je mondhoeken sijpelt? Heus, ik kan me er niets appetijtelijks bij voorstellen.)

Als wij twijfelen over de dingen des levens, is er altijd Mama Sabrina, die met haar nuchtere kijk op de zaken advies geeft, en zo onbewust echtelijke ruzies ontmijnt. (Dank, Sabrina, oneindig veel dank!) En ook zij vond dat je uitvallende tandjes een rukje mag helpen. Daar was ik dan weer blij om, maar Drakenjager ietsje minder. Want Mama Sabrina's advies is hier heilig.

Ik was er dus klaar voor, toen tandje 3 ongegeneerd semi-los Nuno's mond ontsierde (touwtje in mijn hand!), maar Moeder Natuur hielp me een... eh...   tandje! Toen Boytje een gigantische hap van zijn honddog nam, kwam de rebelse tand zomaar mee.


Nu moet zijn mond niet meer open voor een rietje...

Reacties

  1. tante Marleen09:25

    Begin maar te sparen voor een kunstgebit, of hang die tand aan een hangertje, dan ben je een echte oer-mens. Je wordt groot Nuno !!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!