Doorgaan naar hoofdcontent

Pompomgirl

Kent u dat, zo'n zondag waarbij een viertal wasmanden klaar staan om gestreken te worden en u bij het aanschouwen der huiskamer automatisch en volledig spontaan aan het Einde Der Tijden denkt ? Wel, voor zulke zondagen heb ik een voorstel. Een actief, entertainend voorstel, dat u behalve een uurtje een leeg hoofd meteen ook een instant geluksgevoel bezorgt. Weg, strijkstress! Welkom, zondagse chillywilly!

Al wat je nodig hebt zijn enkele blaadjes crêpepapier, een schaar en een touwtje. O, en uw zondagse humeur, natuurlijk! Dat zeker!


Als je een dubbelgevouwen pakketje van dat stapeltje  maakt, krijg je een fijne strook. Een soort waaiertje, zeg maar... Dat bind je in het midden vast met een strak touwtje. (Je kunt zulke pakketje ook kopen, online bijvoorbeeld... Spaart je meteen anderhalve minuut vouwwerk en een hoop geknoei.)



Pulk dan voorzichtig aan de ene kant van je touwtje elk laagje van je waaier los. Probeer de blaadjes niet te veel te kreuken. (Toegegeven, dat had ik pas bij de tweede pompom door, waardoor ik nu ook een semipompon slash misbakselballetje heb. En zelfs als je geen fijn oog hebt voor die dingen, zie je het. Helaas.)

Pulken, dus. Voorzichtig! Langs beide kanten van je waaier.

Jouw engelengeduld en zin voor esthetiek wordt subitopresto of toch zeker na enkele zenuwslopende stressmomentjes beloond met een pompom waar de betere Aziaat stil van wordt...

Bij ons zag dat er ongeveer zo uit:

En vanuit mijn keuken ziet het er zó uit:


Helaas bleef de strijk ondertussen staan... Veel plezier!


Reacties

  1. Oh, wat een leuke tip! Zal hier zeker voor 1 of ander feestje uitgeprobeerd worden!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!