Doorgaan naar hoofdcontent

Babysittersclub

Het liefste meisjes dat ik ken is eindelijk aan het lezen geslagen... Uit de Geefkast aan de bib plukte ik voor haar -o, nostalgie- een exemplaar van De Babysittersclub. Ik kan natuurlijk mijn eigen flashbacks naar jongere en frissere tijden niet loskoppelen van de inhoud van deze girls onlyreeks, maar ik heb ze ooit ver-slon-den. Wat zeg ik? Ik ademde de hele reeks in, ze moet nog ergens tussen mijn frontale kwab en mijn sinussen verpozen, want toen ik ze zag, ging mijn hartje wijd open... Those were the days!
Alleen... die boekjes zijn met de noorderzon verdwenen en niet meer op de reguliere markt te bestellen... Helaas pindakaas.

Mocht u, allerliefste lezer, fijn en degelijk publiek, in het bezit zijn van (enkele van) deze pulpboekjes-die-meisjeshartjes-sneller-doen-slaan... ik koop ze graag van u over, of leen ze graag, of bezig ze graag even... O, wat zou u mij daar gelukkig mee maken...

Fingers crossed. Duimen maar... knieƫn samen...

Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat Ʃn kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!