Doorgaan naar hoofdcontent

Mamasoet hartje veggie

Het is een héél eind geleden dat ik nog eens wat postte over mijn veggie style of life.
Wie het hier een beetje volgt, weet dat ik niet de grootste predikant ben: wat jij of zij of hij eet is meestal 't laatste van mijn zorgen. (Ik heb het wel gehad met mensen die mij van haar noch pluimen kennen, maar als 't woord 'vegetarisch' valt plots een onweerstaanbare drang voelen mij te ambeteren met afgezaagde vragen genre 'Wateetjijdanzoal?', 'Eneetjekip?', 'Enwaaromeetjeafentoevis?', 'Enisdatdanaltijd?'. Nog minder gemanierde onbekenden denken dat ik aan hen verantwoording moet afleggen. Waarom. Waardoor. Enkelingen spreken meteen ook een waardeoordeel uit. Of ik wel een échte vegetariër ben. Of mijn gedachten wel consequent zijn.  Gastn, ik ken jullie van haar noch pluimen, laat mij eens grust.

En.Altijd.Tijdens.Mijn.Eten.
Wie mij een beetje kent , weet dat mijn eetmomentjes telkens hoogtepuntjes in mijn bestaan zijn...

En.Altijd.Die.Vragen.
Of ze eens mogen proeven. #soetdoesnotsharefood
Of het lekker is. #anderzouikhetnietopeten
Of ik geen tekorten heb. #zalikeenbloedtestafleggen?
Of ik geen honger heb. #hebjemijaleensgoedbekeken?
Of ik dan niet veel te veel chips eet. #zwijgeroverofiktrekeenzakopen
Of mijn kinders vlees eten. #zemogenkiezen
Of Drakenjager vlees eet. #eenhalvekoeperdag
Laat.Mij.Grust.)  Dit waren de langste haakjes ever, nvdr.

Maar bon! Er is dus veggienieuws! 2 nieuwtjes, zelfs!

Ten eerste komen de Dagen zonder Vlees er weer aan... Een mooie uitdaging voor al wie een inspanning wil doen om (af en toe of permanent) wat minder vlees en/of vis te eten. Te beginnen met 40 dagen,  misschien voor de rest van je leven!
 Ik mocht dit jaar een kleine bijdrage leveren aan het educatief pakket dat via de organisatie in Vlaamse scholen verspreid wordt, dus als je in 't onderwijs staat en duurzaamheid je nauw aan 't hart ligt... 't Is gesneden brood!
Zin om mee te doen? Registreer je dan, en sluit misschien ook aan bij een lokale groep, want samen smullen is natuurlijk zestien keer leuker dan alleen!

Ten tweede ... tromgeroffel... startten we vorige week officieel met een lokale afdeling van EVAvzw, de vereniging die plantaardige voeding wil promoten en mensen bewust wil maken van de voordelen van vegetarisch eten! Onze afdeling heet 'Eva Westhoek' en er is een prille Facebookpagina waarop je ons kan volgen... De startvergadering bleek een bruisbal van lekkere en creatieve ideetjes om de bewoners van de verre Westhoek die vegetarisme een warm hart toedragen te prikkelen.
Benieuwd? Like en volg ons! Je zal het je niet beklagen!
(En als je daarnet al besliste om deel te nemen aan Dagen zonder Vlees, dan kan je zelfs bij Eva Westhoek aansluiten, wij zijn nu al by far de machtigste bende. Je zal het je niet beklagen.)

Heb ik al gezegd dat het mooie tijden zijn?
't Zijn mooie tijden.
En lekkere.


Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!