Doorgaan naar hoofdcontent

Dragon heart

Wist je al dat ik me 's nachts geen zorgen hoef te maken? Ik hoef nérgens bang voor te zijn en mijn slaap om geen enkele reden te laten. Dat komt zo: mijn vent is een gediplomeerd drakenjager.

Echt en heus.

Hij jaagt -afhankelijk van seizoen, humeur, tijdstip en vooral het virtuele weerbericht- op draken, trollen en griezels allerhande. Op zijn weg verdient hij goudstukken (tonnen en tonnen goud, we zouden er een tuinzwembad mee kunnen aanleggen!) waarmee hij dan gespecialiseerde drakenwapens kan kopen om in een ander level te geraken, alwaar hij opnieuw op allerlei gevleugelde en gevederde wezens het onderwereldleven gemeen moeilijk maakt.
En dat doet hij niet alleen, neen, wij kunnen de wrede maar vastberaden strooptocht allemaal volgen als hij luidkeels commando's geeft aan zijn vrienden in binnen-en buitenland, die online dezelfde griezels proberen te verschalken. Met hun team, hun guild!

 

"He is on the left side! Interrupt the boss! Kill him! I said you had to kill him! Turn to the other side! He's on the rocks! Watch out! Dive into the lake! Do it! Come on! You.. you... Aaaaaaaaaaaaaah!"
En dan denk ik dat de vliegende draak - met- de- blinkende-spiedersogen één van zijn strijdridders op zijn lange nagels spiest... Het kan natuurlijk ook een afleidingsmanoeuvre voor de vijandelijke drakenleider zijn, al zou mij dat wel verwonderen, want meestal zwijgt hij dan een tijdje, wat op het bedenken van nieuwe strategieën en verschalkingsplannetjes wijst.

Enfin, ik slaap dus goed 's nachts. Ons kan niets gebeuren.
Wij worden bewaakt!



Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...