Doorgaan naar hoofdcontent

love is in the hair!

Over kleur en smaak valt niet te twisten. Meer zelfs: ik laat het niet toe. Wie in mijn bijzijn denkt commentaar te moeten leveren over of iets nu mooi dan wel lelijk of zelfs onuitgesproken is, is eraan voor de moeite. Ik heb het meer voor ik-boodschappen van 't genre 'Ik hou er minder van' of 'Ik vind het heel wat hebben'. Geleuter over Espritbaajtjes en Mexxrokken, kledij voor de muisgrijze massa, raakt mijn koude kleren niet.

Ik ijver voor wat meer pit, mag het? Al moet ik toegeven dat ik soms wat extreme reacties oproep bij mijn publiek  - dat hoofdzakelijk uit pubers bestaat, grif toegegeven. They like me or they hate me, en kledijgewijs al zeker. Zo kreeg er eentje de slappe lach toen ze merkte dat de print van mijn shirt uit poedeltjes bestond, had ik een topdag toen er 4 kwamen zeggen dat mijn pumpjes toch wel érg hip waren en zag ik een enkeling goedkeurend knikken bij het opmerken van mijn vintage omajurk.
De rest hult zich in stilzwijgen, al zegt hun puberale ik-moet-een-trui-van-Superdry-of-ik-hoor-er-niet-bij-blik vaak genoeg. Ze dwalen verder in hun kudde, ballerina's aan de voet en een skinny aan hun billen.

Immuun voor de mening van de massa, doe wel en kijk niet om. Dat moet mijn vestimentair motto wezen.

O ja, ook over kapsels valt niet te twisten. Ik laat het niet toe. En al zeker niet door carrékopjes en paardenstaartmensen.




Addendum: deze kapsels zijn wat gedurfder... Shiko en Lynn rulen !


Reacties

  1. Ik heb het niet zo voor de bovenste foto...maar dat kroezekopke kan mij wel bekoren ;-)

    En ik vind je hip! Echt...mij ontbreekt de durf...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. josfien08:06

    Wacht tot ze haar eigen collectie naait... het woord 'hip' dekt dan niet langer de lading!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik mis een verwijzing naar de enige echte Claeys-coupe...!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...