Doorgaan naar hoofdcontent

working mummy

Met rasse en ongewenste schreden nadert dé datum... Dit jaar is 't de derde, maar meestal de eerste... september, juist!
Tijd om de cursus te pimpen en bij te werken, met duidelijkere uitleg, andere woorden, meer cursieve teksten, een alinea meer en cartoons... véél cartoons!

Tot vorig jaar zat er een foto van de dochter in de cursus verscholen (ze draait aan de schroef van Archimedes, op een speelplein in Olland), dit jaar zit de oudste zoon er ook tussen, en wel in 't begin, 't is te zeggen, in de tweede week van 't schooljaar. Hij is verkleed als ridder, mijn publiek moet hem situeren in tijd en ruimte.

En dan nu het dilemma: waar plak ik Jackyboy dan? Hoe past een peuter (niet verkleed en niet historisch aan 't spelen) in een cursus geschiedenis? 't Is nu niet dat wij hier attributen uit de klassieke oudheid liggen hebben van 't genre nepvazen, minitempels en draad van Ariadne... Ik heb ook geen minitheater en hij kan met moeite spreken, laat staan de gesprekken van Socrates declameren!
 

De cursus is gekopieerd, Little Jack staat er niet in. Maar daar vind ik dit schooljaar nog wel iets op... Wacht maar!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...