Doorgaan naar hoofdcontent

Stik eens op een lijntje!

Ik moet recht stikken.
Ik moet recht stikken.
Ik moet recht stikken.
Ik moet...

Ewel, ik vind dat even saai als hoe 't hier staat, dus stik ik meteen in een lapje stof i.p.v. oefenpapier.
Ewel, dat is gene kattenpis, zelfs niet met stof met voorgetekende lijnen. Ewel, ik vloek daar toch wel op en ewel, dat moet want hoe meer je oefent, hoe beter het gaat (dat is toch wat ik elk jaar bij hoog en bij laag beweer als mijn publiek zeurt en zaagt omdat het niet graag zinnen splitst. Ik zal toch wel wat empatischer zijn dit jaar...).

 Stikken dus. Op een lijntje.

Mijn resultaat voor vanavond is:

- een bijna afgewerkte schooletui waarvan mijn machine bijna zot draait op de velcro. Morgen even aan tante Marleen vragen...

- een zakje dat als turnzakje voor Quinnebolle bedoeld was, maar dat als puntje bij paaltje en naaldje in draadje kwam eigenlijk niet zo praktisch uitgedacht werd door uw trouwe auteur en in de loop van het productieproces plots een stuttemeuzel werd. Met lintjes, waarvan er al 1 aan hangt en een tweede in mijn hoofd zit. Véél op lijntjes gestikt vandaag! En nu maar hopen dat mijn appeltjesbrooddoos in mijn stuttemeuzel past.


O ja, voor wie foto's van mijn primaire stiksels verwacht... eh... de batterij van mijn kodak ... eh... de naald van de machine ... eh...
Er zijn er nog geen!

Reacties

  1. Zou Quinnebol de stuttemeuzel niet willen gebruiken als slaapzak voor haar pop?

    En een ietsiemienie klein detailke: je moet leren evenwijdig stikken met je persvoet, niet op lijntjes...ik zie je al op je stof overal lijntjes tekenen om op te kunnen stikken...en dan maar vloeken dat het allemaal altijd zo lang duurt ;-)

    En volgende keer neem maar die foto's...er is altijd wel iets positiefs dat we ervan kunnen zeggen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...