Doorgaan naar hoofdcontent

Zwemmer-zwe-hem...

Buurvrouw vroeg daarnet ietwat over haar toeren: "Hoe doe jij dat toch, met drie kindjes zo de hele dag thuis?"
Ik ademde diep en vertrouwde haar toe dat het hier voorlopig héél erg goed gaat qua animatie en verveling, maar dat ik mijn hart vasthoud voor wat komen gaat, in de 7 vakantieweken die nu nog voor ons liggen.

De kalender raakt vol (overvol zelfs, hier en daar), maar op momenten waarop ik 't niet verwacht, slaat de verveling bij Het Nest keihard toe. Daarnet, bijvoorbeeld, toen het op Vlamertinge-Terras 27 graden was, wist Quinnebol écht niet wat ze kon doen, en kon ze ook helemaal niet begrijpen waarom Nunoboy niet wou zwemmen... Een hele discussie over mogelijke vrijetijdsbestedingen op zondagmiddag ontspon zich, en de pro's en contra's van zwemmen in de middagzon werden op een rijtje gezet.

Ze kan het héél goed zeggen, Quinn ('t is iets erfelijks, hoor ik soms waaien), en won het pleit met glans.
Zelfs Jackyboy liet zich volledig gaan...





En trouwens...
"Als zwemmen goed is voor de lijn,
hoe verklaart u dan de walvis?"

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...