Doorgaan naar hoofdcontent

Ik kan het. Ik kan het. Ik kan het. Ik ...

De voorbije jaren had ik het op geen enkel moment in mijn hoofd gehaald om helemaal alleen met mijn 3 koters een dag uitstapje te regelen. Stress, te druk, zoveel zorgen, een hand te weinig, een buggy te veel, zoveel gemopper en nog zoveel meer...

Ik stel vast dat zulke dingen organisch groeien, want voor ik het goed en wel besefte picknickte ik maandagmiddag aan zee.

Er werd bijzonder weinig gemopperd (die zes keer dat iemand vroeg of we er al bijna waren vergeet ik even voor 't gemak), bijzonder veel gelachen, lustig gelikt en duchtig gegraven.
Ik heb maar 1 keer moeten zeggen dat ze moesten wachten voor een ijsje (de sandwich was nog niet helemaal binnen!) en maar 2 keer dat ik nog niet wist of we gingen go-carren... (Daarna gaf ik gewoon toe.)

Dit geslaagde uitstapje brengt mij tot volgende vrolijke berichten aan mezelf:
- Als je lang genoeg denkt dat het niet zal lukken en het daarna toch eens probeert, lukt het toch!
- Een sortietje zonder buggy rolt veel vlotter! Na 11 jaar getjool mocht dat wel.
- Chill, Mamasoet, chill! Als je eens diep ademhaalt en daarna blijft ademen, komt alles goed!
- Zeg de volgende keer al in de auto dat we niet gaan zwemmen. Het bespaart je een kort berispmomentje!

Ik heb doorgaans een hekel aan het woord, maar gebruik het hier met plezier: lang geleden dat ik nog zo'n ontspannende qualitytime met mijn Nest had.












Reacties

  1. Gelukkig moest je je kroost nog niet wijzen op de herkenpalen als ze verloren zouden lopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij kiezen altijd rustige stranden op exotische locaties uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Machtig! Ik vind het zelf ook elke keer een uitdaging om er op uit te trekken alleen met de 3 meiden maar altijd zotcontent dat ik het deed.

    (Al vraag ik me dan af hoe je dat doet als er eentje moet plassen aan het strand? Dat is nog iets waar ik het meest miserie mee heb ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vooraf zes keer zeggen dat er daar geen wc is... ;-) en als 't nodig is een tearoom of publiek wc opzoeken. Dan moeten ze wel allemaal mee, hé...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!