Paasvisite!

Bij het ingaan van elke vakantie mag de klashamster uit de vierde klas mee op logement. Het was Quinn nooit gelukt hem mee te krijgen, en ook Nuno legde al elke keer een ondertekend briefje op tafel (" Wij, ouders van boytje, geven met alle plezier toestemming om de hamster tijdens de komende vakantie als gast te mogen verwelkomen..."). Het geluk had-ie echter nog nooit aan zijn kant. De ene keer werd het nummertje door de voorlaatste kandidaat geraden (en hij was de laatste...), een andere keer vond hij ons ondertekend briefje niet en met de krokusvakantie kon het meisje dat als eerste het nummer mocht raden lezen wat er op het bord stond.
Zegt hij.

U had zijn glimlach -van oor tot oor! en terug!- moeten zien, toen hij dus gisterenavond parmantig de woonkamer binnenstapte, de armen gevuld met het kooitje van de hamster, de hamster, zijn eten, zijn drinken en zijn zaagsel.
Het geluk spatte eraf, ik heb het zelfs achteraf wat mogen opdweilen...

Het diertje heeft bijzonder weinig zorg nodig: het slaapt de hele dag en tegen dat het wakker wordt is alleen Drakenjager nog beneden actief. Voor de zekerheid plakte ik het deksel van het kooitje nog een beetje meer vast, want de grijpgrage handjes van Junior Jack vallen soms niet te controleren...

Gisteren bracht Chippie dus zijn eerste nacht door op Vlamertingse bodem, pardoes op mijn dressoir.
Vanmorgen heb ik hem subtiel verhuisd naar een minder opvallend plekje. Hamsters houden niet zo van fel licht, en dwerghamsters al zeker niet.

En ik weet eigenlijk ook niet goed in hoeverre ik mijn flamingo kan vertrouwen...