Doorgaan naar hoofdcontent

Feest

Vandaag planden wij een gigantisch feest. Of misschien was 't vorig weekend al. Vast wel.

Iedereen zou er zijn. Echt, iedereen, je wou het niet missen.

We versierden het hele huis en vergaten ook de tuin niet.
De wilde kersenbloesems dwarrelden bij elk zuchtje wind. Moeder natuur zat mee in 't spel...  Sneeuw in de lente, zo waren we 't gewoon. 

Wie niets van ons feest wist, zal door onze luide doedelzak wel iets vermoed hebben. We zetten de hele straat af en zongen ons feestvarken wakker met een zelfbedacht verjaardagslied en begeleidden het gezelschap op gitaar, piano en viool. Er waren meer coupletten dan in het origineel en alle verzen rijmden...

Het aperitiefje liep uit tot ver na desserttijd. Er waren warme en koude hapjes voor vlees- en champignoneters. Heel veel champignons met boursin, voor iedereen, want wie vlees eet, wilde ze ook.Zakjes chips voor de kleintjes. Een rode en een blauwe box vol. En wortels en bloemkooltjes.
Witte worst voor al wie wou, en kippenboutjes voor wie het niet kon laten.
Toast met krabsla en grote schalen vol nootjes.

We smulden kalkoen met perzik en dennenappeltjes en er waren champignons voor de vegetariërs.  De plong sprong door de grote vraag naar dennenappeltjes, maar dat was snel gefixt, en het smulfestijn ging verder tot niemand nog pap kon zeggen.
Na de afwas was er verjaardagstaart, voor de hele straat.

De zon scheen op onze snoeten en iedereen lachte.

We hadden het allemaal zo mooi gepland, oma, het werd een knalfeest.
Ik hoop maar dat je ook gevierd werd daarboven.
90 jaar, je had ze zo verdiend.
En nog eens 90 erbij.

x







Reacties

  1. Soet... Het was een knalfeest...oma heeft genoten ... Liefs takketa 🎈 xx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...