Doorgaan naar hoofdcontent

Feest

Vandaag planden wij een gigantisch feest. Of misschien was 't vorig weekend al. Vast wel.

Iedereen zou er zijn. Echt, iedereen, je wou het niet missen.

We versierden het hele huis en vergaten ook de tuin niet.
De wilde kersenbloesems dwarrelden bij elk zuchtje wind. Moeder natuur zat mee in 't spel...  Sneeuw in de lente, zo waren we 't gewoon. 

Wie niets van ons feest wist, zal door onze luide doedelzak wel iets vermoed hebben. We zetten de hele straat af en zongen ons feestvarken wakker met een zelfbedacht verjaardagslied en begeleidden het gezelschap op gitaar, piano en viool. Er waren meer coupletten dan in het origineel en alle verzen rijmden...

Het aperitiefje liep uit tot ver na desserttijd. Er waren warme en koude hapjes voor vlees- en champignoneters. Heel veel champignons met boursin, voor iedereen, want wie vlees eet, wilde ze ook.Zakjes chips voor de kleintjes. Een rode en een blauwe box vol. En wortels en bloemkooltjes.
Witte worst voor al wie wou, en kippenboutjes voor wie het niet kon laten.
Toast met krabsla en grote schalen vol nootjes.

We smulden kalkoen met perzik en dennenappeltjes en er waren champignons voor de vegetariërs.  De plong sprong door de grote vraag naar dennenappeltjes, maar dat was snel gefixt, en het smulfestijn ging verder tot niemand nog pap kon zeggen.
Na de afwas was er verjaardagstaart, voor de hele straat.

De zon scheen op onze snoeten en iedereen lachte.

We hadden het allemaal zo mooi gepland, oma, het werd een knalfeest.
Ik hoop maar dat je ook gevierd werd daarboven.
90 jaar, je had ze zo verdiend.
En nog eens 90 erbij.

x







Reacties

  1. Soet... Het was een knalfeest...oma heeft genoten ... Liefs takketa 🎈 xx

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!