Doorgaan naar hoofdcontent

Meisjes van 13...


Het liefste meisje dat ik ken is vandaag 13 geworden, en we konden echt niet trotser zijn...
Voor flair en gezelligheid geef ik onze lieve dochter een elf op tien, en dat is zelfs nog niet helemaal gul geschat!

Hoewel haar parcours absoluut niet altijd een strandwandeling was, verloor ze zelden haar enthousiasme en nooit haar glimlach!  't Is door die positieve ingesteldheid en haar eeuwige optimisme dat onze meid geworden is wie ze is: een supervrolijke tiener, een zelfzekere troetelbeer en een lieve meid met een hartje van koekenbrood!

Bart Peeters heeft zijn 'In de plooi' vast met haar in gedachten geschreven:

Tot je op een mooie dag
bij je zelf denkt: iedereen mag
op z'n stomme kop gaan staan
ze kunnen me niks maken!

Want plots valt alles in de plooi
en lijkt het leven mooi en zelfs bijzonder...
Plots valt alles op z'n plaats
draait niks nog tegendraads
het is een wonder!

Wat er precies in de plooi viel? Dat vertelt ze liever zelf, je kan het hier lezen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!