Doorgaan naar hoofdcontent

Vragen staat vrij


En zelfs tussen belfort-, kosmos- en Olympiabadbezoeken blijft er nog héél véél tijd over... voor de meest onmogelijke kindervragen. Op de meest onmogelijke plaatsen. Op de meest mogelijke momenten.
Een bloemlezing uit de voorbije 5 weken...

- Als je dood bent, weet je dat dan van jezelf? (Nuno)
- Bestaan er eigenlijk ook meisjesrenners? (Jack)
- Heeft iemand de grote varkens van de milieuboerderij opgegeten? (Nuno)
- Waarom rijdt de auto op diesel? (Nuno)
- Hoe weten Franse mensen hoe ze Frans moeten spreken? (Jack)
- Waarom mag Quinn naar Brugge als ik op kamp ben? (Nuno)
- Wanneer mag ik een gsm? En zal dat dan een smartphone zijn of een gewone? (Quinn)
- Waarom moet ik nog zo lang wachten op een gsm als Chensey er nu al een heeft? (Quinn)
- Waarom mag ik geen "vulemule" zeggen? (Jack)
- Hoe ver is die ster daar? Wijst naar een flauw lichtje hier ver vandaan... (Nuno)
- Is een krokodil een dino? (Nuno)
- Waar zit onze egel overdag? (Quinn)
- Is de Derde Wereldoorlog nu al begonnen? (Nuno)
- Welke kleur zal de glijbaan van het zwembad in Poperinge hebben? (Quinn)
- Wat zit er eigenlijk in water? (Nuno)
- Kan het belfort omvallen? (Quinn)
- Hoe gaan wij weten dat de Derde Wereldoorlog begonnen is? (Nuno)
- Wanneer komt onze boom op het rondpunt terug? (Quinn)
- Waarom is gras zacht? (Jack)
- Wat groeit er hier eigenlijk? (Jack)


Na negen jaar moederschap ben ik een specialist geworden in het bedenken van standaardantwoorden, antwoorden voor moeilijke gevallen en complete negatie...

" Dat zal je eens aan oom Janklaas moeten vragen."
" Oom Piethein zal dat eens uitleggen. Vraag het hem straks."
" Peterlander weet dat wel."
" Wat denk je zelf?"
" Waarom wil je dat weten?"
" Wie zegt dat?"
" We gaan het eens moeten opzoeken als we thuiskomen. "
" Gelukkig gaan we net naar opa. Hij weet dat wel!"

En soms weet ik het antwoord ook helemaal zelf: "Ja." "Neen."

"Daarom!"

Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!