Doorgaan naar hoofdcontent

Zespri!

In 2007 kochten en verbouwden wij -hoogzwanger van Boytje Nuno- ons huis. De vorige eigenaar had zonder verstand van zaken de hele tuin platgesnoeid. Het leverde een bizarre inkijk én een geambeteerde buurman op... en het besef dat we nog héél lang zouden moeten wachten tot de tuin weer een beetje privacy gaf... (Diezelfde buurman vertelde ons op een avond waarop de wijn al meer in de man dan in de kan was, dat de voormalige eigenares 's zomers topless zonnebaadde in het gras, en dat hij dat zeer kon appreciëren...) Alle hens aan dek dus, om de scheiding zo snel mogelijk van beplanting te voorzien... En omdat een sjette  ook maar een sjette is, en een plant kan groeien, boeien en bloeien, kochten we een kiwiplant.
Een wátte?!
Een kiwiplant!
Maanden-, neen, jarenlang kreeg de plant wel harige takken en een wilde haardos, maar als je geen kenner van uitheemse fruitsoorten was, kon je net zo goed denken dat het een groot uitgevallen haagplant was, iets tussen boom en struik, met grote groene bladeren en grappige, wijd vallende takken.
Groot was mijn verbazing toen ik gisteren, verborgen in de kruin 3 (drie! DRIE! TROIS!) kiwi's op hun dooie gemak van het zonnetje zag genieten!
Geduld loont. En als ik ergens terugvind wanneer ik ze mag oogsten, laat ik ook nog wel even weten hoe ze smaakten!
Zespri green, zomaar, in Vlamertinge-jardin!



Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!