Doorgaan naar hoofdcontent

De dag na Kerstmis

Wat doet een mens op 26 december?
Naar de Palingbeek gaan, vanzeneigenst, en naar de milieuboerderij-waar-alle-dieren-al-om-vier-uur-gaan-slapen-zijn.
Zo geschiedde en ik moet zeggen dat we met z'n allen het gevoel hadden dat we er weer eens helemaal uit waren... (Dat mag ook, want daarom is 't ook vakantie, niet?) En dat we nog nooit zo snel in en weer uit de milieuboerderij waren! Boerderijrecord 2013? Check!



Omdat Drakenjager mij op mijn dagje zwaar bestoken had, en er zo ook een acuut gebrek aan theekopjes ontstond, reden Tiramisu en ik nog snel even door naar Denikea, om deze mooierds op de kop te tikken. (Niet te hard, om evidente redenen, maar hard genoeg om er keiveel honger van te krijgen, zoveel zelfs, dat wij niet meer thuis gingen geraken zonder gegeten te hebben, op gevaar van uitdroging en hongerdood. Leve de Pizzahut!)

 HURRIG Beker IKEA Kunnen in elkaar gestapeld worden om ruimte te besparen in de kasten als ze niet worden gebruikt.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!