Doorgaan naar hoofdcontent

Wensjes

Ik ben niet zindelijk. Neen.
U zegt?
Neen, ik ben niet zindelijk.
Maar ik dacht ... eh... om het u wat makkelijker te maken... eh... dat mijn wenslijstje u wel zou kunnen sturen.

Bij deze, enkele voorstellen, maar het lijstje is niet exclusief en ik ben eigenlijk niet zo'n materialist. Alles is welkom, maar dit hier nog ietsje meer.  En voel u vooral niet (te) verplicht!

- Ik ben een gewéldige Kitsch Kitchenfan. Sinds jaren, zelfs van vóór de hype. En van vóór Rose Rouge. (Ter volledigheid: ík had het plan zoiets te verkopen in Ieper, alleen... Lore was mij voor!). Waar is de tijd dat ik met oma Lieve naar Antwerpen ging om in Akotee en Akotwee mijn slag te slaan?! Tafelkleedjes, schooltassen, sporttassen, rugzakjes, een wc-rolhouder ... Ik ben een ware Kitch Kitchencollectioneur... 
 



- De nieuwe Koziolcollectie is ook ge-wel-dig! Vooral de nieuwe krantenbak vind ik top!
Checkt 'em en beaam: goeie krantenbakken behoeven... en... geen krans / krant! 


- Omdat wij erg van dieren houden en onze huispoes Hatsjie eigenlijk een tuinhuisdier is, dit idee:



Muurstickers van levensechte dieren. Geweldig, toch? (Wist u trouwens dat de huismus een zeldzame diersoort geworden is? Nog een reden te meer om er eentje aan de muur te hangen!)

- Ik nam mezelf vorig jaar voor nooit meer onder de zonnebank te gaan. (Engels vel! Sproeten! Jeuk!) Ik zag Martine dus al een poosje niet meer, maar haar sauna, daar wil ik nog wel eens van genieten...
Een bon voor een wellnessje bij Martine zou me héél veel plezier doen!

- Een koekoeksklokje.
Enfin, eerlijk, een koe-koeks-klok. Een kanjer. (Ik zag onderstaand pronkstuk in Domus in Poperinge. Als hij er in januari nog hangt, en nog minder kost, overweeg ik... enfin).
Diamantini Domeniconi Cucu 373 rood

Keuzestress? Mail me, dan maak ik het lijstje nog wat langer! :-)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!