babytijd, smultijd.

Je kunt als baby maar beter geboren zijn ("Vanzeneigenst, " zie ik u denken, maar laat me mijn zin afmaken) in de éénentwintigste eeuw, zoals den onzen, Little Jack. ("Waarom?" zie ik u denken. Wacht!)

Uit mijn kindertijd herinner ik me helemaal niet dat ik héérlijke peutervoeding kreeg. Deels mijn slecht geheugen en voor de rest de tijdsgeest van de jaren '80 zijn hiervoor de schuldigen... 't Zal altijd wel aardappel-vlees-groenten of iets van die aard geweest zijn, of spaghetti of eens een gekookt eitje. Wij aten toen geen tapa's, en frisse slaatjes nog minder. Scampi's kenden we niet, hoogstens aten we eens mossels met frietjes, of een Magic Box uit de Quick, maar toen waren we al wat ouder... (En geen slecht woord over moekes kookkunsten, voor alle duidelijkheid, want ze kon koken als de beste voor haar drukbevolkt nestje! ) Maar wij aten geen olijven, kroepoek, kerstomaatjes, minipaprika's of -godbetert- lookbroodjes met mozzarella.

Om maar te zeggen dat den Jack vandaag geluk had met zijn frittata met paddenstoeltjes en smeltkaas! Gesmuld dat hij heeft!