Doorgaan naar hoofdcontent

7 foto's, 1 week - smullen

De start van het nieuwe trimester verliep bijzonder vlotjes. Voorlopig geen spanders, maar we houden hout vast voor wat komt... het beloven 2 extreem drukke maanden te worden!
Zonder doorlichting, for your interest, want ook die hing nog even als Damocles' zwaard boven mijn hoofd. Niet, dus, en ik haalde opgelucht adem.

Een werkweek van (maar) 4 dagen, die smeekt om een extreem druk weekend. Zo geschiedde, maar 't is ondertussen zondagavond en we ademen hier tot nader order nog allemaal bijzonder regelmatig.

De week begon met een fris paasweekend. Ik vertelde hier al dat we ons de eitjes lieten smaken, en het feest ging de hele week gewoon verder. (Er bleek tussen die chocolade ook marsepein en marshmallow gedropt te zijn. Wie zoekt die vindt! ) Zolang de lever niet klaagt, doen we dapper door.

Dinsdag had Nuno proefwerk typen... we weten nog geen resultaat, maar naar zijn gevoel liep alles goed, wat dus eigenlijk wil zeggen dat tweederde van ons kroost het vervelende klusje achter de rug heeft. Hoera, hoera, hoera!
In alle stress rond dat proefje dacht ik even mijn verdriet om omaatjes verjaardag dinsdag te kunnen parkeren, maar een berichtje met een filmpje vol fijne herinneringen zette me met de voetjes op de grond ... De droevenis slijt, het gemis blijft mijn keel soms dichtsnoeren. Toch merk ik dat ik bij alle voorbereidingen op Quinns communie eind mei toch telkens weer aan omaatje denk. Als ik de plannen voor de Grote Dag nu bekijk, weet ik zeker dat ze erbij zal zijn.

Vrijdag trakteerde kakkernest Jack voor zijn verjaardag. Het werd een gezond aperitiefje, een voorsmaakje van zijn feestdag zaterdag. Oma Mieke had donuts laten leveren als ontbijt en de sfeer zat er dus van 's morgens vroeg al goed in! Het werd uiteindelijk een voetbaldagje, met een bbq en match tegen de papa's en als kers op de... eh... taart... een taart voor Jack en zijn vriend Jordy! Toen de hele kantine voor hem 'Happy Birthday' inzette, werd hij toch een beetje stil...

Vandaag gingen Quinn en ik op verrassingsmissie. Voorbereidingen voor de communie, u begrijpt dat ik hierover bijzonder karig met info moet zijn. Later meer, dat zeker, maar de foto's van het lekkere eten wil ik u niet besparen.

Nu ik de week zo overdenk, wordt de rode draad zichtbaar:
de liefde van Los Demettos gaat door de maag!















Reacties

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!

Koningin Angina

Manman, koningin Angina heeft me zwaar liggen... Voor wie niet weet hoe mijn keeltje er de voorbije dagen uitzag, klik hier . Opgelet, 't is niet voor gevoelige kijkers. Wie koningin Angina liever vrolijk en blij bezig ziet, kan zich tegoed doen aan dit filmpje: Om maar te zeggen... aan alle ellende komt een einde, en ik ben zomaar eventjes anderhalve kilo kwijt. (Bijna zei ik: "Meer van dat!" Maar ik beet mijn tong er net op tijd af.)