Doorgaan naar hoofdcontent

Paters!

Bent u al eens paters gaan drinken bij de paters in West - Vleteren?
Dit was hier zaterdag het strakke plan. 

In februari al nodigden we de Franstalige Demettosneven en -nichten uit voor een degustatie van la meilleure bière du monde entier. Serieus, hoe veelbelovend klonk dat eigenlijk?!

Het namiddagverloop stond vast: na un petit café in onze jardin, planden we une marche in de velden rond de abdij, om daarna une douze te proeven op het terras van de paters en daarna weer naar Vlamertinge-jardin af te zakken voor des petits-pains en toespize

Zo gezegd, zo gedaan en het liep allemaal son petit train-train, de koffie was lekker en de éclairs en soezen ook. Ook de rit verliep voortreffelijk en en colonne... We waren dus allemaal keihard en pleine forme, maar toen liep het toch een beetje anders dan gepland. 

Café de la paix was fermé! Middenin de paasvakantie!
Nondedju! En merde!
Gotverdom!
(Ik heb nog wel meer Franse verwijten gehoord, die ik omwille van meelezende kinders bespaar, en geloof me, als je anderhalf uur rijdt naar Vlamertinge-jardin én dan nog eens een kwartier naar la meilleure bière du monde, dan vloek je luid! Zo ook de bus Aziaten, fietsende Heuvellanders, aanwandelende Luxemburgers en malcontente Ieperlingen die hetzelfde plan als wij hadden, maar ook voor la porte fermée stonden. Alle mensen blijken gelijke manieren te hebben als ze dorst hebben!)

Drakenjager had gelukkig een strak plan B bedacht, dat zich via een tussenstop in de bierafdeling van Spar Vlamertinge (bij Piet en Claire!) verder ontspon in Vlamertinge- jardin. Het waren geen paters, maar er zaten minimum evenveel graden in en 't resultaat was uiteindelijk dat iedereen zong. 

Tout est bien qui finit bien!


 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!