Doorgaan naar hoofdcontent

Auch - dag 2

Omdat ik er zo goed als zeker van ben dat osteo Tom mij morgen niet zal kunnen behandelen voor de geblokkeerde nek (ja, ik ben een trunte en ja, als jij mijn pijn zou voelen, zou je evenveel trunten), doe ik aan zelfmedicatie en -behandeling. Moeilijk, een huzarenstukje, maar 't gaat ook en het is weer eventjes "één met de natuur". En waar ik mij het meest één met het universum voel, is in mijn bad! (Mijn laatste bevalling schiet me plots weer te binnen, waarbij Drakenjager me tijdens de rit naar het verloskwartier nog af probeerde te raden in de jacuzzi te duiken. 't Is hem niet gelukt, ik heb wel 5 uur tussen de bubbels gedobberd.)

Noem het mijn natuurlijke habitat, noem het mijn back-to-the-roots-reflex, noem het wat je maar wil... Wat er ook van zij, deze dame gaat in een heet bad, met de bedoeling de volledige ruggenwervels los te weken en te bewerken... Ik vraag me al 2 dagen af hoe dat voelt, pijnvrij zijn. (Dat vroeg ik me na mijn keizersnede ook af, maar dat verhaal zal ik u -om uw spijsvertering niet te ontregelen- onthouden.)

Bij deze ben ik zo straks zo rood als een kreeft. Daar is het dan ook de tijd van 't jaar voor. Gelieve mij niet ingeboterd op de grill te leggen. Laat mij maar liggen.

Reacties

  1. Ik ben er zeker van dat osteo tom jouw morgen uit de nood helpt. En mmm ja, een badje...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!