Doorgaan naar hoofdcontent

Beste Frank

Geachte heer Deboosere

Uw aankondiging bij het begin van de week deed in mijn nestje twee (en een mini-) kinderhartjes sneller slaan. We hamsterden een voorraad proviand bijeen, haalden de tuin leeg, maakten een warm mandje voor Hatsjie en kochten zelfs al snowboots ter voorbereiding van wat komen zou...
10 centimeter beloofde u ons.  Ik had dan ook de slee al klaargezet, om bij al te veel slipgevaar met de juniors naar Ieper te glijden...

U kunt zich de ontgoocheling op de gezichtjes van mijn troetels niet voorstellen, en indien u dat wel kon, sliep u de voorbije week niet goed. Wij leggen de lat in Vlamertinge nogal hoog, ziet u, zowel in letterlijke als in figuurlijke zin. En nee, uw pak sneeuw kwam niet hoog genoeg. 'Net niet' zou een eufemisme zijn voor het zielige laagje poeder dat wij vanmorgen in den hof aantroffen.

Geachte heer, beste Frank, wij nemen hiermee geen genoegen en hopen dat u zich uit de naad werkt om de verwachtingen die u creëerde alsnog in te lossen. Wij onthouden ons - voorlopig- van gerechtelijke stappen en stellen ons geschonden vertrouwen toch nog in u.

Gelieve ons niet te ontgoochelen.

Hoogachtend
Mamasoet en Het Nest

Reacties

  1. Ge zijt een zotte doos!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Janklaas18:33

    Nochtans had ik woensdag al gezien dat ze voorspelden dat de sneeuw niet ging blijven liggen in West-Vlaanderen. Niet alle schuld op Frank schuiven, he!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!